W jaki sposób pobyt w żłobku lub klubie dziecięcym wpływa na rozwój dziecka?

Wielu rodziców stawia sobie pytanie - czy warto posłać dziecko do żłobka, czy lepiej zapewnić indywidualną opiekę w domu?Analizując wyniki badań, ocen gotowości szkolnej, opierając się na obserwacjach własnych i kierując opiniami rodziców, jesteśmy przekonani, że posłanie dziecka do żłobka to strzał w dziesiątkę!Dziecko najszybciej rozwija się w okresie między 1. a 6. rokiem życia. Wtedy ujawniają się jego zdolności i umiejętności. To od rodziców zależy, czy i jak będą one rozwijane. Każda umiejętność, każdy talent, w który się zainwestuje, przyniesie w przyszłości korzyści.

Żłobek uczy samodzielności

Dziecko obserwuje świat wokół siebie i w taki sposób go poznaje. Bada zachowania innych i na tej podstawie wykształca w sobie samodzielność i odpowiedzialność za samego siebie. Warto aby rodzice wspierali samodzielność dziecka.

Żłobek pokazuje jak funkcjonować w grupie

Żłobek to miejsce, w którym spotyka się wiele dzieci. Nikt z nas nie ma wpływu na to, z kim nasz maluch będzie w grupie. Każdy rodzic może mieć jednak pewność, że jego Dziecko pozna zarówno osoby miłe, z którymi nawiąże pierwsze przyjaźnie, jak i takie, z którymi będzie toczyć boje o kredki, czy zabawki. Każde z tych doświadczeń jest dla dziecka cenne. Żłobek uczy zasad rządzących grupą jako całością i daje możliwość nabycia umiejętności współpracy z innymi. Dzięki temu Dziecko zaczyna rozpoznawać zachowania rówieśników i uczy się reagowania na sytuacje, z którymi musi się zmierzyć najpierw w żłobku, przedszkolu, a później w dalszym życiu.

Żłobek uczy nawiązywania kontaktów

Jednym dzieciom przychodzi to z łatwością, dla innych nawiązanie interakcji z rówieśnikami jest problemem nie do pokonania. Bycie w grupie to naturalny trening społeczny, szansa na zwalczanie wstydliwości i pokonywania nieśmiałości. Jest to umiejętność niezwykle cenna, gdyż na każdym z późniejszych etapów życia w społeczeństwie dziecko – już jako dorosły człowiek – będzie musiało samodzielnie nawiązywać kontakty w szkole, w pracy lub wśród znajomych. Jeśli nie nauczy się

tego na samym początku swojej życiowej drogi, będzie mu trudniej nabyć umiejętności nawiązywania kontaktów w dorosłym życiu.

Żłobek uczy współpracy

Dziecko, które nie ma rodzeństwa i często z powodu braku czasu rodziców musi spędzać czas na samotnej zabawie, nie ma możliwości nauczenia się współdziałania. Zabawa z rówieśnikami i wspólne wykonywanie zadań jest dla małego człowieka istotnym elementem rozwoju. Żłobek stwarza doskonałe warunki do kształtowania w sobie umiejętności współpracy z innymi, uczy

tolerancji i otwiera na świat. Ponadto dziecko w grupie staje się skłonne do kompromisów i potrafi dzielić się z innymi tak, aby obie strony odnosiły korzyści.

Żłobek stymuluje wszechstronny rozwój dziecka

W Żłobku dzieci uczestniczą w zajęciach plastycznych, śpiewają, tańczą, mają spektakle teatralne. Zajęcia te sprzyjają odkrywaniu zdolności twórczych dziecka i pomagają w rozwijaniu indywidualnych zainteresowań .Żłobek zapewnia warunki do zdobywania nowych umiejętności i systematycznego pogłębiania wiedzy, gdyż umożliwia poznawanie świata przez samodzielne eksperymentowanie i badanie otoczenia. Dziecko, które chodzi do żłobka, ma więcej możliwości. Te możliwości daje grupa rówieśników oraz nauczyciele, którzy swój czas poświęcają dzieciom i prowadzą zajęcia dydaktyczne.

Żłobek dba o rozwój emocjonalny

Dzieci przebywające w żłobku są pewniejsze siebie, znacznie lepiej są przygotowane do pójścia do przedszkola. Nie chodzi tu jedynie o przygotowanie dydaktyczne, ale także emocjonalne. Dzieci

łatwiej radzą sobie z wieloma emocjami, nie boją się rówieśników, chętnie rozmawiają, nawiązują nowe kontakty. Uczą się radzić sobie z problemami. Nie szukają tak często jak inni- pomocy u dorosłych. Uczą się funkcjonowania wśród innych dzieci.

Żłobek uodparnia

W przedszkolu dzieci nabywają odporność zdrowotną. Najczęściej dzieje się tak po około roku uczęszczania do grupy. Początki bywają trudne, dziecko może częściej chorować, ale to sytuacja przejściowa.

Moment pójścia do żłobka jest bardzo ważnym wydarzeniem, wręcz przełomowym w życiu społecznym Dziecka. Dla wielu Dzieci oznacza on pierwsze kontakty z dużą grupą, których jakość jest znacząca dla rozwoju i późniejszego funkcjonowania w różnych środowiskach, w myśl poglądów o utrwalaniu się zachowań i roli doświadczeń wyniesionych z wczesnego dzieciństwa. Trzeba pamiętać o tym, że to w jaki sposób Dziecko przejdzie okres adaptacji zależy również od jego cech osobowościowych, temperamentu, łatwości nawiązywania kontaktów, sytuacji rodzinnej oraz nastawienia opiekunów. Część dzieci przystosowuje się dość szybko, inne natomiast bardzo przeżywają rozstanie z najbliższymi, pomimo wszelkich

umów i zapewnień ze strony mamy czy taty. Przykre uczucia towarzyszą także Rodzicom rozstającym się ze swoimi Pociechami. Często to oni bardziej przeżywają rozłąkę. Rodzice dzieci idących po raz pierwszy do żłobka muszą odpowiedzieć sobie na pytanie „Czego tak naprawdę obawiam się w związku z pójściem mojego dziecka do żłobka". Jest to bardzo ważne, ponieważ podświadomie przekazujemy dziecku lęk i niepokój.

Największymi przeszkodami udanej adaptacji są:

• zmiana trybu i rytmu życia ( posiłki, leżakowanie )
• zmiana form zaspokajania potrzeb zarówno biologicznych jak i emocjonalnych
• nauka podejmowania kontaktów z nieznajomymi ludźmi (wychowawczyniami i dziećmi)
• konieczność zdobywania szybkiej orientacji w nowym środowisku (poznanie sal dydaktycznych oraz terenu ogrodu)
• nowa pozycja dziecka w grupie (zupełnie inna niż w rodzinie)
• kształtowanie poczucia przynależności do nowej grupy społecznej
• często, równoległa zmiana w sytuacji rodzinnej spowodowana powrotem bądź podjęciem pracy zawodowej przez mamę.

ADAPTACJĘ UŁATWIA :

• racjonalne podjęcie decyzji
• pozytywne nastawienie do placówki
• zaufanie do personelu
• wcześniejsze stworzenie okazji przebywania z innymi dorosłymi
• umożliwienie kontaktów z innymi dziećmi
• usamodzielnienie dziecka
• akceptacja dziecka, zrozumienie jego stresu, wspieranie go
• okazywanie spokoju, poczucia bezpieczeństwa podczas rozstania
• wspólne spędzanie czasu po odebraniu go z przedszkola
• ujednolicenie rytmu dnia w przedszkolu i w

ADAPTACJĘ UTRUDNIA :

• niepewność decyzji
• brak zaufania do żłobka
• podejrzliwość wobec personelu
• wyrzuty sumienia, niepokój, lęk
• brak doświadczeń społecznych w kontaktach z innymi dorosłymi i dziećmi
• nadopiekuńczość, wyręczanie dziecka w czynnościach związanych z samoobsługą
• straszenie dzieci
• brak czasu dla dziecka
• brak zrozumienia dla trudnych zachowań dziecka, odrzucenie

Czynniki warunkujące przebieg adaptacji dzieci do żłobka lub klubu dziecięcego.

Żłobek różni się pod wieloma względami od środowiska domowego. Różnice  dotyczą dwóch środowisk: :

1. Środowisko fizyczne : powiększenie przestrzeni, przebywanie przez prawie cały dzień w jednym pomieszczeniu, konieczność podporządkowania się różnym normom i regułom dotyczącym utrzymania porządku, zmiana rytmu dnia dziecka, regularne otrzymywanie posiłków w postaci odmiennej niż w domu.
2. Środowisko społeczne : podział na grupy wiekowe, prowadzenie grupy dzieci przez dwie a niekiedy więcej opiekunów, obecność wielu dorosłych, istnienie systemu wymagań stawianych dziecku dotyczących zachowania, zwężanie swobody dziecka, podporządkowanie się umowom, istnienie „programu pracy wychowawczo – dydaktycznej", rozbudowany system oceniania dziecka.

Zdolności adaptacyjne dziecka do warunków żłobkowych uwarunkowane są poziomem jego psychoruchowego rozwoju. W zakresie rozwoju społeczno- emocjonalnego, dziecko wykazuje trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu kontaktów z osobami dorosłymi i dziećmi. Niski poziom sprawności samoobsługowych czyni je zależnymi od osób z najbliższego otoczenia np.  jedzenie, toaleta, ubieranie.